??/??/????
(5.5.18-16.6.18)
Win McCarthy
Gridlock Person
Galerie Fons Welters
“Ik kan iets
zeggen over wat mijn interesses zijn geweest, daar ze zowel verschillen
als vaak veranderen. Waarschijnlijk de meest opvallende en meest voorkomende,
is die voor het hoofd verliezen in de loop der tijd. De wegen hier naartoe zijn
talrijk geweest. Aanvankelijk rukten ze op via veelal vergankelijk,
veranderlijk, of bijna onzichtbaar materiaal. Onlangs stelde ik een aantal,
losjes geconstrueerde maquettes tentoon. Dit waren pogingen een architectuur
van het innerlijke te maken waarop ik persoonlijke en universele ervaringen tot
poëzie en weersverwachtingen kon aanbrengen. Deze topografieën poogden bij te
dragen aan het ineenstorten van een delicaat zelfbewuste subjectiviteit. Om zo
plaats te maken voor een onafgebroken voorbijgaan van de tijd. De vraag was hoe
het ultiem intieme te verzoenen met het duizelingwekkend universele; of, hoe de
verpletterende parallel voor te stellen tussen in- en exterieur.” Kunstenaarsstatement,
15 augustus 2016.
Alhoewel het meeste daarvan nog steeds geldt, richt deze tentoonstelling, Gridlock Person, zich volledig naar binnen. Voeten zijn te herkennen: kleine auto’s in aanraking met de grond, voortdurend voorttuffend, voorwaarts, zo je wilt. Voeten, zie je, denken niet zoveel na, hoofden daarentegen, zijn altijd in de lucht. Hoofden zijn wanhopig op zoek naar een onderbreking, iets in de vorm van een kabinet. Een structuur,
Voort durend,
een
kleine vermenging
van
vingerafdrukken
waar ik open
de
badkamer
spiegel
Ook andere dingen
kleine stukjes spoor.
Het geluid van
een vreemde
uitsprekende
een naam